Ankara Antika Antikacılar, Antika Haberleri
İlgili Yazılar
İtfaiyeciler sayısız aletle hayat kurtarır… yangın söndürücüler, kasklar, itfaiye araçları ve hortumlar, sadece birkaçı. Bu nesnelerin çoğu, özellikle 19. yüzyıldan kalma olanlar, oldukça tahsil edilebilir hale geldi.
İtfaiyecinin en temel araçlarından biri, günümüzde okullara ve ticari binalara yayılan tanıdık eşyalara her zaman benzemeyen yangın söndürücüdür. Yaklaşık 1868’den itibaren, yangın söndürücüler temel olarak tuzlu su, amonyak muriatı, soda bikarbonatı ve tuz gibi basit kimyasallar içeren bira bardağı ve litre büyüklüğünde cam bombalardı. Çimento ile kapatılmış, ateşin içine fırlatılır, çarpmanın etkisi ile paramparça olurdu. İçindeki kimyasal maddeler vardı.
Yangın söndürme el bombaları 1903 civarında kullanımdan düştü ve sonunda Elkhart gibi şirketler tarafından yapılan daha tanıdık pompa tipi pirinç ve bakır söndürücülerle değiştirildi. Belli nedenlerden dolayı, sadece kullanılmayan el bombaları toplanabilir.
Rozetler başka bir itfaiyeci hatırası sınıfıdır. New York yasama meclisi esasen rozeti 1855’te itfaiyecilerin karşılaştığı ortak bir zorluğu çözmenin bir yolu olarak icat etti, itfaiyeci olmayanlar genellikle kaotik sonuçlarla yangın hatlarına katılmaya çalıştı. Yasama meclisi, Ortak Konsey’den itfaiyecileri dikkat çekici bir şekilde tanımlamak için bir rozet tasarlamasını istedi. Diğer şehirler başarılı olduktan sonra uygulamayı benimsedi.
Rozet tek bir tasarım olarak başlasa da, 1860 civarında başka şekiller ve tipler ortaya çıktı: bir itfaiye şirketi için bir rozet, bir yangın hortumu şirketi için bir rozet vb. Bu rozetlerin hem şirketi hem de bireysel kullanıcıyı belirtmek için numaraları vardı. İtfaiyeler bugün hala itfaiyecilerin rozetlerini kullanırken, bu diğer çeşitler bugün çok nadir ve tahsil edilebilir.
Ayrıca, örneğin terfi veya emeklilik için bir itfaiyeciye ayrım işareti olarak verilen sunum rozetleri de tahsil edilebilir. Bu rozetler genellikle kazınmış ve altın veya gümüşten yapılmıştır.
New York’ta icat edilen tek itfaiyeci hatırası rozetler değildi. 1740 Civarında Jacobus Turck ilk ateş şapkasını icat etti. 19. yüzyılın sonlarında yapılan birkaç alüminyum kask haricinde, yangın şapkaları nispeten yakın zamanlara kadar deriden yapılmıştır (bugün bazı kasklar hala deri olmasına rağmen). Zamanın en önde gelen kask üreticisi, 1836’da kask üretmeye başlayan Henry Gratacap’tı.
Standart kask, güç ve dayanıklılık sağlamak için “taraklar” olarak bilinen sekiz bölümden oluşuyordu. Bir yangın kaskı ne kadar çok tarağa sahipse, o kadar güçlü ve daha pahalıydı ve bugün o kadar nadir ve daha değerli. Bazı kasklarda 164 kadar tarak vardı.
Kasklar ayrıca başlangıçta deriden (daha sonra pirinçten) yapılmış bir kalkan tutucuya sahipti. Örneğin Gratacap’ın kaskları kartal kalkanı tutucularıyla tanınıyordu. Diğer yangın kasklarında tilki, kunduz, yılan, tazı, aslan veya itfaiyeci vardı. Özellikle horoz kalkanı tutucusu son derece nadirdir.
Rozetlerde olduğu gibi, en çok aranan kasklardan bazıları, bir itfaiyecinin emekliliğini veya promosyonunu anan sunum kasklarıdır. Bu şapkalar genellikle kabartmaya ek olarak bir hatıra metal plaketi içeriyordu.
Bazı itfaiyeci koleksiyonları rozetlerden veya kasklardan çok daha büyüktür, gerçek itfaiye araçları arzu edilen antikalar haline gelmiştir. İlk otomobil itfaiye araçları 1906’da Pennsylvania’daki Radnor İtfaiye Şirketi tarafından üretildi. Başlıca üreticiler arasında Waterous, Peter Pirsch ve Oğulları, Snorkel, Emergency One, American LaFrance ve New Stutz Fire Engine Company yer aldı.
Otomobil itfaiye araçlarından önce, itfaiye araçları elle pompalayıcılardan elle çekilen kamyonlara ve atlı araçlara kadar uzun bir evrim geçirdi. El pompalayıcılar 1700’lerde New York’ta ortaya çıktı ve İngiltere’den ithal edildi. Bunlar, 1800’lerin başlarında buhar pompasının geliştirilmesine kadar kullanıldı ve bu da itfaiyecilerin daha istikrarlı bir su akışı çizmesine izin verdi. 1800’lerin ortalarında atlar, koşu tahtaları olan buhar pompalayıcılarını yangın mahalline çekti.
Yıllar geçtikçe, itfaiye araçları, tanıdık kırmızıdan sarıya, geceleri görülmesi en kolay renklerden biri olan kireç yeşili rengine kadar çeşitli renklerden geçti. Bununla birlikte, çoğu bölüm geleneksel kırmızıya yerleşti.
İtfaiye araçlarını toplayanlar genellikle koleksiyonları için yeterli depolama alanı bulmakta zorlanırlar, bu nedenle çoğu için daha kompakt alternatifler model itfaiye araçları ve diğer itfaiye oyuncaklarıdır. Bu tür ilk oyuncaklar 1880’lerde dökme demirden yapılmıştır. Genellikle parlak renkler ve hatta hareketli parçalar sergilediler. Bazıları elle pompalayıcıları tasvir ederken, diğerleri atlı vagon modelleriydi.
1920’lerde ve 30’larda dökme demir oyuncaklar preslenmiş çelik ve tencere metalinden yapılmış oyuncaklara yol açtı. Dünya Savaşı sırasında, savaş çabası için metale ihtiyaç duyulduğu için ahşap daha yaygındı. Bugün, elbette, plastik kraldır.
İlginç bir şekilde, 1920’lerin ve 30’ların model itfaiye aracı oyuncaklarından bazıları bugün itfaiye araçlarının görünümünü bekliyordu, üreticiler genellikle atlı bir vagonu bir kamyon gövdesiyle birleştirdiler ve sonuç modern gözlere biraz tanıdık geliyor. Bu oyuncakların en başarılı üreticileri Dent, Hubley ve Kenton’du. Bazı modelleri iki metre uzunluğundayken, diğerleri çok daha küçüktü. İyi durumda olan orijinal kamyonlar bugün, özellikle dökme demir olanlar oldukça değerlidir.
