Ankara Antika Antikacılar, Antika Haberleri
İlgili Yazılar
Çok az aktivite pişirmekten daha temeldir ve yiyeceklerin hazırlanmasında kullanılan az sayıda metal bakırdan daha temeldir, bu da bakır tencerelerin hem amatör hem de profesyonel şeflerin tercihi olmasının nedenlerinden sadece biridir. Bu ilkel çekiciliğin ötesinde, bakır ısıyı diğer metallere veya alaşımlara göre daha eşit bir şekilde dağıtır, öyle ki birçok paslanmaz çelik tencere ve sote tavası alt taraflarında bir bakır tabakasına sahiptir. Bununla birlikte, bazen bakırın diyetimize katkısı daha da doğrudan, Dünya Sağlık Örgütü’ne göre, hepimiz günde 1.2 mg bakır almalıyız. Neyse ki, mercimek, kabuklu deniz ürünleri ve çikolata gibi yiyeceklerde bol miktarda bakır var, bunların hepsi en sevdiğiniz bakır karıştırma kabının kenarını kemirmekten iyidir.
Bakır, yaklaşık 10.000 yıldır insanlar tarafından sürekli olarak kullanılmaktadır, kuzey Irak’tan gelen bir bakır kolye, metalin doğal halinin ötesinde bir şeye dönüşmesinin en eski örneğidir. Altın gibi, bakır da şekillere soğuk dövülebilir, düz yuvarlanabilir veya eritilebilir ve dökülebilir. Puding kalıplarından ve çaydanlıklardan tencere ve tavalara kadar çoğu bakır oyuk parçası bu tekniklerin bir kombinasyonunu kullanır. Tipik olarak, haddelenmiş bir metal levha ya çok derin değilse (bir sote tavası) istenen şekle dövülür ya da bir dikdörtgen halinde kesilir ve tabanı ayrı bir parça olarak tutturulacak uzun bir ürün (bir stok kabı veya çaydanlık) için bir silindir haline getirilir.
Bakır parçaları arasındaki dikişler genellikle düz bir şekilde dövülen ve daha sonra lehimleme ile kapatılan sıkışık veya castellated derzler (bazen kesin olarak kırlangıç kuyruğu derzleri olarak adlandırılır) ile birleştirilir. Lockseam derzleri, birbirine bağlanabilen, düz bir şekilde dövülebilen ve dikişi su geçirmez hale getirmek için lehimlenebilen bir çift J şekli oluşturmak için bir bakır levha buluşma kenarlarında kendi üzerine katlandığında üretilir.
Yıllar boyunca mutfak için bakır tencere yapan üreticilerden Revere öne çıkıyor. 1801 Yılında Amerikalı vatansever ve gümüşçü Paul Revere tarafından kurulan… New York’taki Revere Copper and Brass Incorporated, 1890’larda kalay kaplı bakır oyuk eşyaları üretiyordu ve şirket, 1938’de kalayın yerini paslanmaz çelikle değiştiren Revere Eşyalarını tanıttı. Dünya Savaşı’ndan sonra Revere Gereçleri havalandı, ancak 1950’lerde ithal emaye eşyalardan, özellikle de parlak renkli parçaları çelik ve bakırın durgun görünümüne eğlenceli ve neşeli bir alternatif olan Le Creuset’ten sert bir rekabetle karşı karşıya kaldı.
Havayla temas, ham bakır pası denilen yeşil küf oluşturmasına ve yüksek fiyatı nedeniyle tercih edilmiyordu. Bakmak hoş olsa da (Özgürlük Anıtı’ndaki yeşil patinayı düşünün) yemek zehirlidir, bu yüzden bakır kalaylanmış ve daha sonra Revere tarafından paslanmaz çeliğin arkasına mühürlenmiştir. Yine de, bazı tencereler geleneksel olarak bakırdan yapılmıştır.
Kazanlar ve tencereler, yumurta aklarını çırpmak için tasarlanmış yuvarlak dipli bakır kaseler gibi ürünlerde bakırın paslanmaz çelik veya camdan daha çok tercih edildiği düşünülür.
